جوشکاری یکی از فرآیندهای مشابه ریخته‌گری بوده و از شاخه‌های علم متالورژی است. از نظر فنی به روش‌های ایجاد اتصال بین قطعات فلزی یا حذف فاصله بین قطعات فلزی جوشکاری می‌گویند. این روش برای امور مختلف چون ساخت پل‌ها، ساختمان‌ها، تجهیزات صنعتی و ماشین‌آلات، اتصال قطعاتی چون ورق استیل و فلزات مختلف و… کاربرد دارد. از روش‌های مختلف جوشکاری می‌توان به جوشکاری با قوس الکتریکی، جوشکاری تیگ، جوشکاری پلاسما، جوشکاری با پوشش فلزات یا بدون پوشش فلزی، جوشکاری اتمی هیدروژن، جوشکاری زیرپودری و… اشاره کرد که هرکدام طی مراحلی انجام می‌شوند. از انواع گازهای اکسیژن، پروپان، استیلن و هیدروژن با ترکیب گازهای خنثی برای جوشکاری فلزات استفاده میشود.
جوشکاری چیست؟
جوشکاری به فرآیندی گفته میشود که در آن با استفاده از روش‌های مختلف، حرارتی را ایجاد می‌کنند و از شعله حاصل از حرارت یا گرما به ایجاد اتصال میان فلزات مختلف می‌پردازند. در فرآیند جوشکاری باید به پارامترهای آن توجه کنید و با روش‌های مختلف این فرآیند آشنا شوید. از جوشکاری برای امور ساخت‌وساز، تعمیر و نگهداری قطعات آسیب‌دیده یا شکسته، خلق آثار هنری و تزئینی چون مجسمه، ساخت یا تعمیر تجهیزات صنعتی و… استفاده میشود.
انواع روش های جوشکاری چیست؟
در بیشتر مواقع بسیاری از قطعات تحت انواع فرآیندهای جوشکاری قرار می‌گیرند تا به قطعه موردنظر با کاربردهای منحصربه خود تبدیل شوند که می‌توان این فرآیند را به روش‌های گوناگون انجام داد. برخی از روش‌های جوشکاری دارای حرارت بالا و برخی دارای حرارت پایین هستند؛ ازاین‌رو باید قبل از یادگیری روش جوشکاری، اطلاعاتی در مورد آن کسب نمایید. در ادامه مطالب می‌توانید با چندین نوع روش جوشکاری آشنا شوید.
جوشکاری به وسیله قوس الکتریکی
جوشکاری با قوس الکتریکی یا همان جوشکاری با برق به ذوب کردن الکترود و جاری کردن آن به لبه‌های قطعات برای اتصال آن‌ها گفته میشود. درجه حرارتی بالای ایجاد شده به وسیله قوس الکتریکی و الکترود سبب شده تا این روش برای فلزات نازک مناسب نباشد. این روش جوشکاری به صورت دستی انجام میشود و برای فولادهایی با ضخامت بالای 3 میلی‌متر مناسب است. در این فرآیند قوس الکتریکی همانند منبع تغذیه عمل می‌کند و با ایجاد حرارت می‌تواند یک میله مصرفی و یک قطعه کار را ایجاد نماید.
جوشکاری تنگستن گاز (جوشکاری تیگ – TIG)
جوشکاری تنگستن گاز که به آن جوشکاری با گاز بی‌اثر یا جوشکاری TIG نیز گفته میشود، از روش‌های شناخته شده برای جوشکاری است. در این روش دو نمونه قطعه فلزی از طریق حرارت الکترود به یکدیگر متصل می‌شوند. در طی فرآیند جوشکاری تیگ، قوس الکتریکی میان الکترود غیرمصرفی قرار می‌گیرد و از قطعه کار جهت ذوب کردن فلز پایه یا ایجاد اتصال میان قطعات استفاده میشود.
در این میان گاز بی‌اثر همانند گازهای آرگون و هلیوم همچون محافظی برای قوس الکتریکی و فلز پایه در برابر اکسیداسیون عمل خواهد کرد. این روش جوشکاری با دقت زیادی می‌تواند جریان و ولتاژ یا زاویه الکترود را کنترل کند؛ ازاین‌رو می‌توان با استفاده از جوشکاری تیگ به ایجاد جوش‌های دقیق و یکنواخت پرداخت.
جوشکاری به وسیله قوس پلاسما
در جوشکاری به وسیله قوس پلاسما از گازهای خنثی و درجه حرارت بالای 30000 درجه فارنهایت برای اتصال فلزات استفاده میشود. در این روش انرژی قوس بسیار متمرکزتر و پایدارتر از روش‌های دیگر جوشکاری با گاز محافظ خواهد بود. در جوشکاری با قوس پلاسما، قوس الکتریکی میان الکترود و قطعه کار شکل خواهد گرفت و در نهایت با یونیزه‌شدن گاز آرگون در اطراف الکترود، می‌توان پلاسما را ایجاد کرد. پلاسما به حرارت بالایی گفته میشود که از آن جهت ذوب کردن فلزات استفاده می‌کنند.
جوشکاری به همراه پوشش فلزات
جوشکاری با پوشش فلزی یا همان جوشکاری قوس الکتریکی برای ایجاد اتصال میان فلزات مختلف مثل چدن، آلومینیوم، مس و برنج استفاده میشود. این روش به دلیل سادگی و سهولت انجام کار از رایج‌ترین روش‌های جوشکاری شناخته شده است. افراد در منازل و برای مصارف خانگی خود می‌توانند از جوشکاری با پوشش فلزی استفاده کنند. از آنجایی که این روش باعث ایجاد الکتریسیته نمی‌شود، می‌توانید آن را در فضای باز انجام دهید.
جوشکاری فلزی بدون پوشش
جوشکاری فلزی بدون پوشش با دو روش اصلی انجام میشود که عبارتند از:
- جوشکاری فورج: در این روش دو قطعه فلز گرم می‌شوند و پس از آن با روش ذوب‌شدن و فشار به یکدیگر اتصال می‌یابند. جوشکاری فورج می‌تواند برای اتصال انواع فلز چون فولاد، آهن، برنج و مس مناسب باشد. این روش نیازی به برق ندارد و می‌تواند اتصالاتی بادوام و مقاوم ایجاد کند.
- جوشکاری ذوبی با گاز: در این روش فلزات با گرم‌شدن، ذوب‌شدن با مشعل و فشار به یکدیگر متصل می‌شوند. در جوشکاری ذوبی با گاز از یک گاز بی‌اثر چون گاز آرگون یا هلیوم برای اتصال فلزات مختلف استفاده میشود و خطر کم‌تری دارد. این روش نسبتا آسان است و برای انواع فلزاتی چون مس، برنج، فولاد و آلومینیوم کاربرد دارد.
جوش زیر پودری
جوش زیرپودری از روش‌های جوشکاری قوس الکتریکی است که در آن از نوعی پودر مخصوص جهت ایجاد اتصال بین قطعه‌های فلزی و… استفاده میشود. این پودر مخصوص همچون محافظ برای قوس الکتریکی عمل می‌کند و از آن می‌توان جهت پر کردن درز جوش استفاده کرد. همچنین این روش با سرعت بالایی قابل انجام است و جوشکاری با روش جوش زیرپودری کیفیت و نتیجه فوق‌العاده‌ای به همراه خواهد داشت. از دیگر مزایای این روش می‌توان به راندمان بالا و قابلیت اتوماسیون آن اشاره کرد. راندمان رسوب در این روش بالا است؛ ازاین‌رو با جوشکاری زیرپودری وقت شما اتلاف نخواهد شد.
جوشکاری اتمی هیدروژن
جوشکاری اتمی هیدروژن از زیرمجموعه‌های جوشکاری قوس الکتریکی است که برای جوشکاری انواع فلزات چون آلیاژهای نیکل، مس، تیتانیوم، آلومینیوم، مس و فولاد ضدزنگ کاربرد دارد. این روش به دلیل داشتن مزایای بسیار، از روش‌های پرکاربرد جوشکاری شناخته شده است که از مزایای آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کیفیت بالای جوش: جوشکاری اتمی هیدروژن می‌تواند اتصالاتی با کیفیت بسیار بالا و بدون ایجاد حفره یا سرباره ایجاد نماید.
- استحکام بالا: این روش می‌تواند اتصالاتی محکم و بادوام ایجاد کند و برای شرایط بحرانی بسیار مناسب است.
- عدم ایجاد سرباره: جوشکاری اتمی هیدروژن در هنگام کار باعث ایجاد سرباره نمی‌شود.
- قابلیت جوشکاری انواع فلزات: این روش برای اتصال انواع فلزات بسیار مناسب است.
جوشکاری با قوس الکتریکی به همراه پوشش گاز (TIG)
جوشکاری قوس الکتریکی با پوشش گاز یا هلی آرک از دیگر روش‌های جوشکاری است که از آن می‌توان برای ایجاد اتصال بین فلزات مختلف چون فولاد، فلز، مس، تیتانیوم، آلیاژهای نیکل و… استفاده کرد. این روش کیفیت بالایی در جوش‌دهی دارد و از دیگر مزایای آن می‌توان به کنترل بالا و قابلیت جوشکاری برای فلزات نازک اشاره کرد. در این روش جوشکاری باید از دست‌کش، دستگاه جوشکاری سالم، محافظ چشم، لباس و کفش ایمنی استفاده کنید. جوشکاری با قوس الکتریکی به همراه پوشش گاز برای ایجاد اتصال میان فلزات نازک چون لوله‌های آلومینیومی، ورق‌های فلزی و فولاد ضدزنگ کاربرد دارد.
جوشکاری ذوبی (FW)
از روش‌های رایج جوشکاری بوده که نام دیگر آن جوشکاری فیوژن است. در جوشکاری ذوبی از حرارت برای متصل کردن لبه‌های قطعه‌ها استفاده میشود. با این روش می‌توان اتصالی دائمی میان قطعات با استفاده از مواد پرکننده چون الکترود یا سیم‌جوش ایجاد کرد. امروزه از جوشکاری ذوبی FW برای فلزات، مس، آلومینیوم، فولاد، برنج و چدن استفاده میشود. البته این روش دارای انواع مختلفی چون موارد زیر است:
- جوشکاری قوس الکتریکی با الکترود روکش‌دار SMAW
- جوشکاری قوس الکتریکی با گاز محافظ و مفتول مصرفی GMAW
- جوشکاری قوس الکتریکی زیر پودری SAW
- جوشکاری لیزری
- جوشکاری پرتو الکترونیکی
جوشکاری غیر ذوبی (حالت جامد)
جوشکاری غیرذوبی به فرآیندی گفته میشود که در آن دو قطعه فلز بدون ایجاد حرارت و ذوب‌شدن به یکدیگر متصل می‌شوند. البته در این روش فلزات قبل از رسیدن به مرحله متصل شدن کاملا گرم می‌شوند و از طریق حرارت و فشار به یکدیگر متصل می‌گردند. در جوشکاری حالت جامد، اتصال قطعات بدون تشکیل مذاب انجام میشود. همچنین در این روش فلز پایه ذوب نشده و حرارت کم‌تری به فلز وارد خواهد شد؛ ازاین‌رو تغییر شکل کمی برروی فلز به وجود می‌آید. از مزایای این روش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کیفیت جوش بالا
- عدم اعوجاج
- دقت بالا
- قابلیت جوشکاری انواع فلزات
- عدم وجود دود و سرباره
روش لحیم کاری سخت (Braze Welding)
لحیم‌کاری سخت یا همان بریزکاری به فرآیندی گفته میشود که در آن با استفاده از فلزهای پرکننده، اتصالی میان فلزات ایجاد می‌کنند. برای ایجاد این اتصال باید حرارت‌دهی بالاتر از دمای 450 درجه سلسیوس باشد تا با ذوب‌شدن نقطه‌ای از فلز، اتصال ایجاد گردد. مشعل مورداستفاده برای لحیم‌کاری سخت را می‌توانید به صورت دستی حرکت دهید یا آن را به صورت خودکار با استفاده از تجهیزات مخصوص تنظیم نمایید.
جوشکاری قوسی توپودری (FCAW)
جوشکاری قوسی توپودری از نوع پرکاربرد روش‌های جوشکاری است که در آن جهت محافظت از جوش از نوعی پودر استفاده میشود. در واقع به دلیل استفاده از پودر در فرآیند جوشکاری، از این روش را با عنوان جوشکاری قوسی پودری یاد می‌کنند. همچنین علاوه‌بر پودر برای انجام آن نیاز به قوس الکتریکی خواهید داشت. پودری که در سیم‌جوش FCAW وجود دارد، قادر است از گدازه‌های مایع و اتمسفر گاز محافظت نماید.
این روش شامل دو حالت جوشکاری قوسی الکتریکی اتوماتیک و جوشکاری قوسی نیمه اتوماتیک است. در حالت اتوماتیک برای انجام فرآیند جوشکاری باید از دستگاه‌های مشابه جوشکاری تحت حفاظت گاز استفاده نمایید؛ اما در حالت نیمه اتوماتیک تنها نیاز به وسیله‌ای به نام تفنگ یا دستگیره مخصوص خواهید داشت.
جوشکاری قوسی با الکترود روکش دار (SMAW)
به جوشکاری قوسی با الکترود، جوشکاری دستی گفته میشود که می‌توانید از آن برای امور مختلف استفاده کنید. این روش به عنوان کارآمدترین روش‌های جوشکاری شناخته شده است؛ زیرا می‌توان از آن در سازه‌های فولادی متعارف نیز استفاده کرد. برای انجام فرآیند جوشکاری با روش قوسی روکش‌دار باید فلز پایه را ذوب کنید و از فلز الکترود به عنوان ماده پرکننده برای اتصال فلز استفاده نمایید.
در زمان برقراری قوس الکتریکی و حرارت‌دهی به فلز، بخشی از پوشش الکترود به سرباره و بخشی دیگر به گاز محافظ تبدیل خواهد شد. روکش الکترود به مخلوط سیلیکات‌های سخت‌کننده همچون کربنات‌ها، اکسیدها، فلورایدها و آلیاژهای فلزی گفته میشود.
جوشکاری قوسی کربنی (CAW)
جوشکاری قوس کربنی نوعی کار الکتریکی میان یک الکترود کربن و قطعه فلزی است که در نهایت به اتصال بین دو یا چند فلز منجر میشود. هدف اصلی از انجام فرآیند جوشکاری قوس کربنی، ایجاد اتصال یا پیوندی قوی میان فلزات مختلف است. راندمان بسیار بالا و سرعت بالای کار از مزایای این روش محسوب می‌شوند. همچنین از این روش می‌توان جهت ایجاد اتصال میان فلزات مختلف مثل آلومینیوم، برنج، برنز و مس استفاده کرد. شما می‌توانید برای این فرآیند از شار نیز استفاده کنید. پودر یا شار مدل خمیری می‌تواند از قطعه فلزی در برابر اکسیداسیون محافظت کند. البته برای فلزات غیرآهنی که دچار زنگ‌زدگی نمی‌شوند، نیازی به استفاده از شار نخواهد بود.
انواع جوشکاری با گاز اکسیژن
از مهم‌ترین گازهای مورداستفاده برای جوشکاری‌ها می‌توان به گازهای هلیوم، آرگون، هیدروژن و اکسیژن اشاره کرد. انواع جوشکاری‌ها با گاز اکسیژن در دو نوع جوشکاری ذوبی و جوشکاری غیرذوبی دسته‌بندی می‌شوند. در ادامه مطالب می‌توانید می‌توانید با انواع جوشکاری با گاز اکسیژن و سایر گازها آشنا شوید.
جوشکاری با گاز پروپان
جوشکاری با گاز پروپان روشی رایج برای اتصال انواع قطعات فلزی است. در این روش جوشکاری برای اتصال فلزات به یکدیگر از شعله حاصل از سوختن اکسیژن و گاز پروپان استفاده میشود. این روش به دلیل سادگی و داشتن هزینه مقرون‌به‌صرفه بسیار مورد توجه واقع شده است. از مزایای جوشکاری با گاز پروپان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- این روش اصلا پیچیده نیست و به راحتی قابل یادگیری است.
- سیستم جوشکاری با گاز پروپان هزینه کم‌تری در مقایسه با سایر روش‌ها دارد.
- تجهیزات این روش جوشکاری به راحتی قابل حمل هستند.
- از این روش می‌توان برای فضای باز و بدون نیاز به برق و پریز برق استفاده کرد.
- این روش برای اتصال فلزات نازک به یکدیگر چون لوله‌های مسی، آلومینیوم یا ورق فلزی کاربرد دارد.
جوشکاری با گاز پروپان برای لوله‌کشی، ساخت و تعمیر لوازم خانگی، کارهای هنری و صنایع دستی، تعمیرات خودرو و ساخت یا تعمیر جواهرات کاربرد دارد. از این روش به دلیل داشتن زیبایی ظاهری، برای ساخت مجسمه، صنایع دستی فلزی، اتصال قطعات فلزی روی بدنه خودرو یا برای لوله‌های خنک‌کننده خودرو استفاده میشود. جوشکاری با گاز پروپان حرارت کمی دارد و از آن می‌توان برای ایجاد اتصال بین قطعات ظریف جواهرات استفاده کرد.
جوشکاری به وسیله گاز و فشار
به جوشکاری به وسیله گاز و فشار، جوشکاری اکسی استیلن گفته میشود که از روش‌های قدیمی و سنتی است. در این روش برای ایجاد اتصال بین قطعات فلزی، لبه‌های قطعات را با شعله حاصل از سوخت ترکیب اکسیژن و گاز استیلن گرم می‌کنند. در واقع ذوب‌شدن لبه‌های فلزات سبب اتصال بین آن‌ها خواهد شد. احتمال خطر آتش‌سوزی در جوشکاری به وسیله گاز و فشار بالا است و باید در رابطه آن نکات ایمنی را کاملا رعایت کنید.
جوشکاری هوا استیلن
جوشکاری هوا استیلن که به آن جوشکاری اکسی استیلن یا جوش کاربید نیز می‌گویند، در لیست روش‌های قدیمی و سنتی جوشکاری جای می‌گیرد. در این روش از شعله حاصل از اکسیژن و استیلن برای ایجاد اتصال بین قطعات مختلف چون فلز استفاده میشود. در این روش به دلیل افزایش شعله بر اثر سوختن اکسیژن احتمال انفجار و آتش‌سوزی بسیار بالا است.
جوشکاری با اکسیژن استیلن
جوشکاری اکسیژن استیلن به ترکیب گاز اکسیژن و استیلن گفته میشود که در آن برای اتصال فلزات از گرمای حاصل از سرپیک جوشکاری استفاده میشود. در این روش برای اتصال فلزات، گاز سوختنی را با گاز اکسیژن ترکیب می‌کنند تا مشعلی ایجاد شود. از این مشعل می‌توان جهت ذوب کردن فلز پایه و سیم جوش استفاده کرد. این روش برای جوشکاری انواع فلزها چون موارد زیر بسیار مناسب است:
- فلز چدن
- فولاد
- آلومینیوم
- مس
- برنج
کیفیت جوش در این روش به مهارت جوشکار بستگی دارد و برای انجام آن می‌بایست مهارت لازم را کسب کنید. همچنین سرعت جوشکاری با این روش بالا است. ناگفته نماند که تجهیزات جوشکاری با گاز استیلن به دلیل داشتن وزن کم به راحتی قابل حمل هستند.
جوشکاری اکسیژن هیدروژن
گاز هیدروژن از دیگر گازهای کاربردی برای امور جوشکاری بوده که از سبک‌ترین گازها در جهان شناخته شده است. البته در این روش جوشکاری باید مهارت بالایی داشته باشید زیرا قابل اشتعال بودن گاز هیدروژن می‌توانند سبب وقوع انفجار شود. افزودن گاز هیدروژن به گازهای خنثی می‌تواند میزان حرارت ورودی را به فلز افزایش دهد. از این گاز علاوه‌بر جوشکاری می‌توان برای امور برش‌کاری نیز استفاده کرد.
هیدروژن را می‌توان به عنوان یک گاز کاهنده بسیار قوی دانست که می‌تواند چون محافظی برای جلوگیری از اکسیداسیون فلز جوش و سوختن سریع الکترودها عمل کند. جوشکاری با گاز هیدروژن برای انواع فلزات آلیاژی و غیر آلیاژی کاربرد دارد. از مزایای این روش می‌توان به قابلیت جوشکاری در جهات مختلف اشاره کرد. در این روش جوشکار قادر است فرآیند را برای تمامی جهات عمودی، افقی و مایل انجام دهد.
جوشکاری با پرتو لیزر (LBW)
جوشکاری با پرتو لیزر از روش‌های نوین جوشکاری به شمار می‌رود که در آن از پرتو لیزر پرانرژی استفاده می‌نمایند. در این روش باید دقت بالا و تمرکز داشته باشید و مهارت لازم را برای انجام مراحل آن کسب کنید. دقت منحصربه‌فرد پرتو لیزر سبب شده تا این روش جایگزین روش‌های جوشکاری قدیمی مثل SMAW، GMAW و… شود. از مزایای جوشکاری با پرتو لیزر نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کیفیت جوش بالا: در این روش کیفیت جوش بسیار بالا بوده و نقطه جوش با نفوذ بالا و عاری از عیب و نقص خواهد بود.
- سرعت بالای جوشکاری: تمرکز بالای حرارت‌دهی با لیزر سبب افزایش سرعت انجام کار خواهد شد.
- اعوجاج کم: تمرکز موضعی حرارت سبب کاهش اعوجاج قطعات فلزی خواهد شد.
- قابلیت جوشکاری در جهات مختلف: در این روش می‌توانید جوشکاری را در جهات عمودی، افقی و مایل انجام دهید.
جوشکاری با پرتو الکترونی (EBW)
جوشکاری با پرتو الکترونیکی یا همان EBW از روش‌های نوین جوشکاری ذوبی محسوب میشود که برای آن از پرتوهای الکترون پرسرعت استفاده میشود. پرتوهای پرسرعت الکترون با تابش به محل تلاقی دو قطعه منجر به ایجاد اتصال میان فلزات خواهد شد. البته در ادامه فرآیند باید انرژی جنبشی الکترون‌ها به گرما تبدیل شوند تا لبه‌ها یا نقطه اتصال قطعات ذوب شوند و در نهایت قطعات به یکدیگر متصل شوند. برای این روش نیازی به استفاده از مواد پرکننده نخواهد بود. فرآیند جوشکاری EBW توسط سیستم‌های کامپیوتری به صورت خودکار کنترل میشود که این امر بر کیفیت و پایداری جوش تاثیر می‌گذارد.
انواع جوشکاری مقاومتی چیست؟ (RW)
جوشکاری‌های مقاومتی گروهی از روش‌های جوشکاری هستند که برای ایجاد جوش در این روش از ترکیب گرما و فشار استفاده میشود. در جوشکاری مقاومتی فلزات از نقطه اتصال به یکدیگر فشرده شده و جریان الکتریکی در محل اتصال ایجاد میشود. با این فرآیند به راحتی قطعات فلزی به یکدیگر متصل خواهند شد. برخی روش‌های این نوع جوشکاری باعث بالا رفتن نقطه ذوب فلزات می‌شوند.
جوشکاری مقاومتی نقطه ای
جوشکاری نقطه‌ای از قدیمی‌ترین روش‌های جوشکاری مقاومتی است که به ساده‌ترین شکل ممکن صورت می‌پذیرد. در این روش از الکترودهای نوک‌تیز جهت ایجاد تمرکز جریان الکتریکی استفاده میشود. از جوشکاری نقطه‌ای می‌توانید برای اتصال فلزات نازک به یکدیگر استفاده نمایید.
جوشکاری مقاومتی درز جوش
در این روش برای ایجاد جوش از الکترودهای غلطکی یا خطی استفاده میشود. این روش گزینه ایده‌آلی جهت ایجاد اتصال میان فلزات نازک تا متوسط خواهد بود. از این روش می‌توانید برای جوشکاری انواع فلز چون مس، برنج، فولاد، آلومینیوم و تیتانیوم استفاده کنید. در این روش نیازی به استفاده از مواد پرکننده نخواهد بود. همچنین در جوشکاری مقاومتی درز جوش، تمرکز بالای موضعی گرما سبب کاهش اعوجاج یا تغییر شکل قطعات میشود. مراحل انجام این روش به شرح زیر است:
- آماده‌سازی سطوح برای جوش دادن قطعات
- تنظیم دستگاه جوش مخصوص (جریان، ولتاژ و سرعت حرکت)
- قرار دادن قطعات در زیر الکترودها
- انجام جوشکاری با عبور جریان الکتریکی و ذوب کردن فلزات
جوشکاری مقاومتی زائده ای
جوشکاری مقاومتی زائده‌ای از روش‌های جوشکاری مقاومتی است که در آن با استفاده از زائده‌های برجسته روی قطعات، جریان الکتریکی و گرما ایجاد میشود. این جریان الکتریکی و گرمای حاصل از آن برای اتصال قطعات فلزی استفاده می‌شوند. این روش برای اتصال قطعاتی با ضخامت‌های مختلف مناسب است و شما می‌توانید توسط آن انواع قطعات ضخیم را به یکدیگر متصل کنید.
از مزایای جوشکاری مقاومتی زائده‌ای می‌توان به سرعت بالای کار، قابلیت جوشکاری قطعات ضخیم و نازک، دقت بالا، قابلیت جوشکاری انواع فلز، کنترل دقیق فرآیند و عدم نیاز به مواد پرکننده اشاره کرد. البته این روش هزینه بالایی دارد و برای تهیه تجهیزات آن باید بودجه مالی بالایی را صرف کنید. جوشکاری زائده‌ای برای صنایع مختلف زیر کاربرد دارد:
- صنایع لوازم خانگی برای اتصال قطعات
- صنایع ساختمانی برای جوشکاری فلزات
- صنایع خودروسازی جهت جوشکاری قطعات بدنه و شاسی خودروها
- صنعت کشاورزی برای جوشکاری قطعات کشاورزی
- صنایع نفت و گاز برای جوشکاری لوله‌ها یا اتصالات
جوش آپست
در جوشکاری مقاومتی آپست از فشار مکانیکی جهت افزایش سطح اتصال یا کارایی انتقال گرما استفاده میشود. در این روش از الکترودهای مسی جهت جوش دادن قطعات فلزی استفاده می‌کنند و جوشکار باید مهارت بالایی در خصوص اعمال فشار مکانیکی به الکترودها یا دیگر مراحل این روش داشته باشد. مقاومت الکتریکی فلزها در محل اتصال باعث میشود تا گرما حاصل گردد و در نهایت با ذوب‌شدن فلزات، آن‌ها به یکدیگر متصل شوند.
سخن پایانی
در صنایع گوناگون از روش‌های مختلف جوشکاری استفاده میشود و هر مهندس یا جوشکاری باید برای ایجاد اتصال میان فلزات مختلف با روش‌های گوناگون آن آشنا باشد. برخی جوشکاری‌ها مثل جوشکاری با قوس الکتریکی، جوشکاری مقاومتی درز جوش و جوشکاری مقاومتی نقطه‌ای برای اتصال فلزات نازک و برخی چون جوشکاری مقاومتی زائده‌ای برای اتصال فلزات ضخیم مناسب هستند. جوشکاری‌ها به دو روش ذوبی و غیرذوبی انجام می‌شوند که هرکدام مزایا و معایبی دارند. جوشکاری با پرتو لیزر نیز از روش‌های نوین جوشکاری بوده که جایگزین روش‌های قدیمی جوشکاری شده است.